مروری بر گیاهان ضد تریکومونا واژینالیس و اثرات درمانی آنها

مقدمه: واژینیت تریکومونایی، شایع‌ترین بیماری غیر‌ویروسی قابل انتقال از راه جنسی و مترونیدازول مؤثرترین داروی آن است که همانند سایر داروهای صناعی دارای اثرات نامطلوب می­باشد. از آنجا که گیاهان دارویی عوارض جانبی کمتر و مقبولیت بیشتری در میان اکثر مردم دارند، مطالعه حاضر با هدف مروری بر گیاهان ضد تریکوموناس واژینالیس و اثرات درمانی آنها انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه مروری، بانک­های اطلاعاتی Scopus، Pubmed، Medline، Google Scholar، SID، Iran Medex و Magiran توسط کلید واژه­هایی مانند tricomona vaginalis،complementary و herbal medicine و معادل فارسی آنها نظیر تریکوموناس واژینالیس، گیاهان دارویی و درمان­های مکمل، در فاصله سال‌های 2017-1976 برای شناسایی مقالات مرتبط مورد جستجو قرار گرفتند. تمام مطالعات کارآزمایی in vivo و in vitro وارد مطالعه شدند. در جستجوی اولیه 120 مقاله یافت شد که در نهایت 25 مقاله مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: مطالعات بررسی شده در این مرور، بیان‌گر مؤثر بودن برخی ترکیبات گیاهی (آویشن شیرازی، سیر اسطوخودوس، اکالیپتوس، مورد) بر مهار رشد انگل تریکوموناس واژینالیس بودند، اما مطالعات انسانی بیشتر برای کاربردی شدن آنان در درمان واژینیت تریکومونایی مورد نیاز است. نتیجه‌گیری: علی‌رغم اثرات مفیدگیاهان دارویی در درمان تریکومونا واژینالیس، از آنجا که عمده مطالعات in vitro بودند، کاربرد این گیاهان نیازمند مطالعات in vivo بیشتری است تا گامی مؤثر در جهت شناسایی هرچه بیشتر درمان‌های طبیعی به عنوان روش کم‌هزینه، کم‌خطر و در دسترس برداشته شود، لذا استفاده از نتایج این مطالعه باید با احتیاط صورت گیرد.